دمنوش خالص مریم گلی:

مریم گلی (سیج) یا مریم گلی باغی، گیاهی از خانواده نعناعیان و جنس سالویا است. سالویا بزرگترین جنس این خانواده بوده و شامل حدود 700 تا 900 گونه مختلف به شکل بوته، گیاهان علفی چندساله و یکساله است.

اگرچه مریم گلی باغی در بسیاری از نقاط جهان اهلی شده است، اما بومی منطقه مدیترانه می‌باشد. نام جنس این گیاه، Salvia، به معنای «شفا دادن» و نام گونه آن، officinalis، به معنای «دارویی» است. بنابراین، مریم گلی به دلیل نقش آن در ارتقاء سطح سلامت و درمان بیماری‌ها شهرت تاریخی دارد و استفاده از آن در آشپزی و به عنوان دارو سابقه‌ای طولانی دارد. امروزه نیز این گیاه در تهیه غذا جایگاه ویژه‌ای دارد و به عنوان طعم‌دهنده در محصولات نانوایی، گوشت و فرآورده‌های گوشتی، چاشنی‌ها و سس‌ها، ترشیجات، سبزیجات فرآوری شده، سوپ‌ها، عصاره‌های گوشتی، چربی‌ها و روغن‌ها به کار می‌رود.

بخش‌های دارویی این گیاه شامل برگ‌های تازه و خشک شده، بخش‌های هوایی گل‌دهنده تازه، و روغن‌های استخراج شده از گل‌ها و ساقه‌ها هستند.

مریم گلی یک بوته همیشه سبز و چندساله است که ارتفاع آن به 60 سانتی‌متر می‌رسد. ساقه‌های چوبی، راست، چهارگوش، بسیار منشعب و دارای شاخه‌های سبز پرزدار این گیاه، معطر و دارویی هستند. برگ‌های بیضی شکل، سبز-خاکستری، ضخیم، معطر، تندمزه و بسیار گس این گیاه دمبرگ‌دار، متقابل، ساده و کشیده هستند. سطح برگ‌ها چین و چروک‌دار است و پرزهای سفید در سطح زیرین و پرزهای مایل به سبز یا خاکستری مایل مایل به سبز در سطح رویی است.

خرید دمنوش مریم گلی

خواص مریم گلی:

تنظیم فشار خون:

در سال 2009، در مطالعه‌ای به مدت 4 هفته، به 6 زن سالم 40 تا 50 ساله، دو بار در روز چای مریم گلی (به میزان 300 میلی‌لیتر) داده شد. نتایج نشان داد که هم فشار خون سیستولیک (عدد اول یا عدد بالا) و هم فشار خون دیاستولیک (عدد دوم یا عدد پایین) در آنها تا حدی کاهش یافت

تنظیم قند خون :

رت‌ها به مدت ۵ هفته عصاره‌های آبی مریم گلی را با دوز ۳۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم مصرف کردند. مصرف چای مریم گلی بر رت‌های غیردیابتی تأثیری نداشت، اما قند خون رت‌های دیابتی را به میزان قابل توجهی کاهش داد. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که مریم گلی خاصیت کاهنده قند خون دارد و این اثر ممکن است به دلیل فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی آن باشد.

در سال ۲۰۰۶، مطالعه‌ای روی موش‌های صحرایی نشان داد که چای مریم گلی به‌طور قابل توجهی قند خون ناشتا را کاهش می‌دهد و اثر مشابهی با متفورمین دارد. متفورمین یک داروی ضددیابت خوراکی است که برای درمان دیابت نوع ۲ استفاده می‌شود؛ این دارو تولید قند خون در کبد را کاهش داده و عملکرد انسولین را افزایش می‌دهد.

در سال ۲۰۱۳، یک کارآزمایی بالینی روی ۸۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ که نتوانسته بودند بیماری خود را به‌خوبی کنترل کنند، اثر عصاره مریم گلی (با دوز ۱۵۰ میلی‌گرم) را بررسی کرد. نتایج نشان داد که میزان قند خون ۲ ساعت بعد از غذا در این بیماران، نسبت به گروه کنترل، به‌طور قابل توجهی کاهش یافت. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که مریم گلی ممکن است برای کاهش قند خون ۲ ساعت بعد از غذا در بیماران دیابتی مفید باشد.

توجه:

تغییر قابل توجهی در هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) و قند خون ناشتا بین دو گروه مریم گلی و کنترل مشاهده نشد؛ احتمالاً برای کاهش قند خون ناشتا و HbA1c دوز بیشتری از مریم گلی نیاز است.

همچنین، در سال ۲۰۰۹، مطالعه‌ای روی رت‌های مبتلا به دیابت نشان داد که اثر عصاره‌های این گیاه، مشابه داروی ضددیابتی گلی‌بن‌کلامید، به دوز آن بستگی دارد؛ یعنی هرچه عصاره غلیظ‌تر باشد، فعالیت ضددیابتی آن بیشتر است.

در این مطالعه، عصاره مریم گلی سطح انسولین رت‌های دیابتی را افزایش داد؛ این اثر ممکن است به دلیل وجود موادی در عصاره گیاه باشد که از سلول‌های بتای لوزالمعده (پانکراس) در برابر تخریب بیشتر محافظت کرده و ترشح انسولین را تحریک می‌کنند. عصاره مریم گلی حاوی رزمارینیک اسید، فنولیک اسیدها، ترکیبات کارنوسیک و فلاونوئیدها یا مشتقات آنها است.

تنظیم چربی خون :

در سال ۲۰۱۶، مطالعه‌ای برای ارزیابی اثر عصاره‌های آبی برگ‌های مریم گلی بر سطح پروفایل لیپیدهای خون مانند تری‌گلیسریدها (TG)، کلسترول کل (TC)، کلسترول خوب (HDL) و انواع کلسترول بد (LDL، VLDL) بر روی رت‌های مبتلا به دیابت انجام شد. این عصاره‌ها با دوز ۳۰۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم به مدت ۵ هفته مصرف شدند. نتایج نشان داد که چای مریم گلی به‌طور قابل توجهی پارامترهای پروفایل لیپید شامل TG، TC، HDL، LDL و VLDL را بهبود می‌دهد. بنابراین، توصیه می‌شود بیماران مبتلا به کلسترول بالا (چربی خون بالا) در کنار درمان معمول خود از چای مریم گلی نیز استفاده کنند.

تحقیقات:

همچنین در سال ۲۰۰۹، برای ارزیابی خواص چای مریم گلی بر میزان کلسترول کل، کلسترول LDL و کلسترول HDL در انسان، مطالعه‌ای با مشارکت ۶ داوطلب زن سالم ۴۰ تا ۵۰ ساله انجام شد. به مدت ۴ هفته، دو بار در روز به شرکت‌کنندگان ۳۰۰ میلی‌لیتر چای مریم گلی داده شد و مشاهده شد که در طول درمان و دو هفته بعد از اتمام آن، میزان کلسترول LDL و کلسترول کل خون کاهش یافته و کلسترول HDL افزایش یافت. هیچ‌گونه اثر سمی یا عارضه جانبی دیگری مشاهده نشد.

در سال ۲۰۱۶، مطالعه‌ای برای ارزیابی اثربخشی و ایمنی مصرف عصاره مریم گلی همراه با داروی استاتین برای بهبود پروفایل لیپید (شامل تری‌گلیسرید، کلسترول کل، کلسترول‌های LDL و HDL) بر روی ۵۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ و چربی خون انجام شد. استاتین دارویی است که به کاهش کلسترول خون کمک می‌کند. نتایج نشان داد که مصرف عصاره مریم گلی میزان کلسترول کل، LDL و تری‌گلیسرید را کاهش داده و کلسترول HDL را افزایش می‌دهد. عصاره مریم گلی فعالیت آنتی‌اکسیدانی قابل توجهی دارد که ممکن است برای جلوگیری از عوارض قلبی-عروقی مرتبط با دیس‌لیپیدمی (اختلال در میزان چربی خون) در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ مفید باشد. علاوه بر این، به نظر می‌رسد استفاده از عصاره مریم گلی همراه با درمان دارویی استاتین نه تنها بی‌خطر است، بلکه پروفایل لیپید را نیز بهبود می‌دهد.

بهبود عملکرد دستگاه گوارش :

اسهال مرتبط با تحرک به دلیل حرکت سریع غذا در روده‌ها ایجاد می‌شود. وقتی غذا با سرعت زیادی از دستگاه گوارش عبور می‌کند، زمان کافی برای جذب مواد مغذی و آب وجود ندارد. این نوع اسهال را می‌توان با داروی ضداسهال مانند لوپرامید درمان کرد، که با کاهش حرکات روده، سرعت انتقال محتویات روده را کندتر می‌کند.

در سال ۲۰۱۱، مطالعه‌ای برای ارزیابی فعالیت ضداسهال چای مریم گلی بر روی موش‌های آزمایشگاهی انجام شد و نتایج آن با لوپرامید مقایسه گردید. یافته‌ها نشان داد که چای مریم گلی، در مقایسه با داروی لوپرامید، به طور قابل توجهی این نوع اسهال را مهار می‌کند.

علاوه بر این، مطالعه‌ای دیگر در همان سال نشان داد که عصاره خام مریم گلی به دلیل وجود ترکیباتی که تسکین‌دهنده روده هستند، حرکات روده را مهار کرده و به این ترتیب از اسهال جلوگیری می‌کند.

نتایج این تحقیقات نشان می‌دهد که استفاده دارویی از مریم گلی در اختلالات روده‌ای مانند اسهال امکان‌پذیر است.

بهبود عملکرد سیستم عصبی :

در سال ۲۰۱۵، مطالعه‌ای با هدف بررسی فعالیت‌های ضد فراموشی و آنتی‌اکسیدانی عصاره آبی مریم گلی بر روی موش‌ها انجام شد. نتایج نشان داد که عصاره آبی مریم گلی حاوی مقادیر زیادی ترکیبات فنولی کل و فلاونوئیدها است. این عصاره فعالیت آنتی‌اکسیدانی قابل توجهی نشان داد و فعالیت آنزیم استیل کولین استراز در موش‌های تحت درمان با این عصاره به میزان قابل توجهی کاهش یافت. (درمان بیماری آلزایمر با استفاده از داروهای مهارکننده فعالیت آنزیم استیل کولین استراز صورت می‌گیرد.)

براساس یافته‌های این مطالعه، عصاره آبی برگ‌های مریم گلی در تقویت حافظه موش‌های نر بالغ مؤثر است و این امر کاربرد آنها در طب سنتی برای درمان اختلالات حافظه را تأیید می‌کند.

در سال ۲۰۰۳، مطالعه‌ای به منظور ارزیابی اثربخشی و ایمنی عصاره الکلی مریم گلی با دوز ثابت ۶۰ قطره در روز بر بیماران ۶۵ تا ۸۰ ساله مبتلا به آلزایمر خفیف تا متوسط طی یک دوره ۴ ماهه انجام شد. نتایج نشان داد که پس از ۴ ماه، اثر عصاره مریم گلی بر عملکرد شناختی به مراتب بهتر از دارونما بود. علاوه بر این، مریم گلی ممکن است بی‌قراری بیماران مبتلا به آلزایمر را کاهش دهد.

خرید دمنوش مریم گلی

بهبود عملکرد مجاری تنفسی و ریه :

بیماری آسم و سایر بیماری‌های آلرژیک، التهاب از طریق تولید بیش از حد ایمونوگلوبولین E (IgE) و هجوم لکوسیت‌ها، به ویژه ائوزینوفیل‌ها، تشخیص داده می‌شود. در صورت بروز آلرژی، اینترلوکین‌های 4 و 5 که برای تولید IgE و ائوزینوفیل ضروری هستند، توسط ماست سل‌ها (نوعی گلبول سفید) تولید می‌شوند.

سال ۲۰۱۲، اثرات ضدالتهابی، محافظتی و تنظیم‌کنندگی سیستم ایمنی بدن توسط عصاره آبی مریم گلی در موش‌های مبتلا به آسم بررسی شد. در این موش‌ها، تعداد کل گلبول‌های سفید، میزان اینترلوکین‌های 4 و 5 در بافت ریه، تعداد ائوزینوفیل‌ها در بافت ریه و میزان IgE کل در خون به طور قابل توجهی افزایش یافته بود. اما با مصرف عصاره آبی مریم گلی، تعداد سلول‌های التهابی، اینترلوکین‌های 4 و 5 در بافت ریه، میزان IgE خون و نفوذ ائوزینوفیل‌ها در بافت ریه به طور قابل توجهی کاهش یافت. این نتایج نشان می‌دهند که در صورت بروز بیماری آسم برونشی آلرژیک، مصرف خوراکی مریم گلی می‌تواند خواص ضدالتهابی داشته و عملکرد سیستم ایمنی بدن را تنظیم کند.

در سال ۲۰۱۵، به منظور بررسی کاربرد دارویی عصاره آبی متانولی بخش‌های هوایی مریم گلی در درمان آسم، مطالعاتی درون بدن موجود زنده انجام شد. مریم گلی در دوزهای ۱ تا ۱۰ میلی‌گرم بر کیلوگرم، برونکواسپاسم (انقباض یا سفت شدن عضلات مجاری تنفسی) را به صورت وابسته به دوز در رت‌های بیهوش مهار کرد و قدرت آن سه برابر بیشتر از آمینوفیلین (دارویی برای درمان مشکلات تنفسی) بود. این نتایج نشان می‌دهند که عصاره خام مریم گلی دارای فعالیت برونکودیلاتوری است و استفاده دارویی از آن در درمان آسم و سرفه مفید است.

(برونکودیلاتورها داروهایی هستند که با شل کردن عضلات ریه و گشاد کردن راه‌های تنفسی (برونش) تنفس را آسان‌تر می‌کنند.)

بهبود عملکرد کبد :

بر اساس مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۵، نوشیدن دمنوش مریم گلی وضعیت آنتی‌اکسیدانی کبد را در مدل حیوانی بهبود می‌دهد. در این تحقیق، محققان با اندازه‌گیری فعالیت آنزیم‌های ترانس‌آمیناز خون (AST و ALT)، فعالیت گلوتاتیون اس-ترانسفراز (GST) و گلوتاتیون ردوکتاز (GR) در کبد، پتانسیل آنتی‌اکسیدانی دمنوش مریم گلی را ارزیابی کردند. یافته‌ها نشان داد که مصرف دمنوش مریم گلی به مدت ۱۴ روز هیچ اثر سمی بر کبد نداشت و فعالیت آنزیم GST کبد را به طور قابل توجهی افزایش داد. (GST یک آنزیم کمکی مهم در سیستم دفاعی آنتی‌اکسیدانی است.)

این مطالعه نشان می‌دهد که ترکیبات موجود در دمنوش مریم گلی وضعیت آنتی‌اکسیدانی کبد را بهبود می‌بخشند.

در سال ۲۰۱۵، مطالعه‌ای دیگر اثر عصاره الکلی مریم گلی بر افزایش مقاومت سلول‌های کبدی در برابر استرس اکسیداتیو (عدم‌تعادل بین رادیکال‌های آزاد و آنتی‌اکسیدان‌ها در بدن) را بررسی کرد. به مدت دو هفته، حیوانات آزمایشی از آبی تغذیه کردند که با عصاره اتانولی مریم گلی غنی شده بود. نتایج نشان داد که عصاره مریم گلی مقاومت سلول‌های کبدی در برابر استرس اکسیداتیو را افزایش می‌دهد و می‌تواند به عنوان یک مکمل تغذیه‌ای یا رژیمی ارزان‌قیمت در پیشگیری از بیماری‌های کبدی و سایر بیماری‌های ناشی از استرس اکسیداتیو مفید باشد.

تسریع کاهش وزن :

در سال 2015، اثر دمنوش مریم گلی بر چاقی ناشی از رژیم غذایی حاوی فروکتوز و چربی بالا (HFF) در موش‌ها بررسی شد. رژیم غذایی HFF به دلیل افزایش سنتز اسیدهای چرب در کبد، ذخیره تری گلیسرید در بافت چربی و در نهایت افزایش توده چربی، باعث افزایش وزن می‌شود. در این مطالعه، وزن نسبی بافت چربی شکمی مورد ارزیابی قرار گرفت و مشاهده شد که مصرف دمنوش مریم گلی از افزایش توده چربی شکمی جلوگیری می‌کند. کاهش توده چربی می‌تواند از بدن در برابر تغییرات متابولیکی مانند دیس لیپیدمی (اختلال در میزان چربی‌های خون) و خطر بروز بیماری‌های قلبی-عروقی محافظت کند.

در سال 2004، مطالعه‌ای نشان داد که عصاره متانولی برگ‌های مریم گلی به طور قابل توجهی از افزایش سطح تری گلیسرید خون و فعالیت آنزیم لیپاز پانکراسی (آنزیم ضروری برای هضم و جذب چربی‌های رژیمی) جلوگیری کرده و در نهایت به کاهش وزن و چاقی کمک می‌کند. کارنوسیک اسید و کارنوسول موجود در این عصاره، فعالیت آنزیم لیپاز پانکراس را به طور قابل توجهی مهار کردند و کارنوسیک اسید همچنین از افزایش تری گلیسرید خون و افزایش وزن بدن جلوگیری کرد.

تسکین علائم یائسگی :

رایج‌ترین نوع پوکی استخوان، تحلیل استخوان به دلیل کمبود هورمون تخمدانی در دوران یائسگی است. از گیاه مریم گلی که حاوی فیتواستروژن‌های فلاونوئیدی است، برای کاهش علائم یائسگی استفاده می‌شود. شواهد نشان می‌دهند که غذاها و نوشیدنی‌های غنی از فلاونوئید ممکن است برای سلامت استخوان‌ها مفید باشند.

در سال 2010، به منظور ارزیابی اثر محافظتی دمنوش مریم گلی بر پیشرفت تحلیل استخوان در موش‌های ماده یائسه، مطالعه‌ای انجام شد. در پایان دوره درمان (بعد از 2 ماه)، تراکم مواد معدنی استخوان و میزان کلسیم، فسفر، استرادیول (نوعی هورمون استروژن برای کاهش علائم یائسگی) و فسفاتاز قلیایی خون در موش‌های یائسه اندازه‌گیری شد. (افزایش فسفاتاز قلیایی خون باعث کاهش تراکم مواد معدنی استخوان در زنان یائسه می‌شود.) مشاهده شد که مصرف دمنوش مریم گلی افت تراکم مواد معدنی استخوان را به میزان قابل توجهی کاهش داد، از افزایش فسفاتاز قلیایی خون جلوگیری کرد و میزان کلسیم، فسفر و استرادیول خون را افزایش داد. این یافته‌ها نشان می‌دهند که دمنوش مریم گلی در کاهش تحلیل استخوان در زنان یائسه مؤثر است.

در یک کارآزمایی بالینی در سال 2011، 71 زن یائسه با حداقل 5 مرتبه گرگرفتگی در روز، به مدت 8 هفته، روزانه یک قرص «برگ تازه مریم گلی» مصرف کردند. مشاهده شد که هر هفته (از هفته اول تا هشتم)، میانگین تعداد کل گرگرفتگی‌ها در روز به میزان قابل توجهی کاهش یافت. بنابراین، مریم گلی تازه برای درمان گرگرفتگی و علائم مربوط به یائسگی مؤثر است.

ضد سرطان :

سرطان روده بزرگ (سرطان کولورکتال) به شدت با رژیم غذایی مرتبط است و به همین دلیل مورد توجه علمی زیادی قرار دارد. یافته‌ها نشان می‌دهند که دمنوش مریم گلی می‌تواند از سرطان روده بزرگ در موش‌ها جلوگیری کند. همچنین، این دمنوش بر روی رده‌های سلولی سرطانی اثر سمّیت سلولی دارد و اثرات منفی پرتودرمانی، که در درمان سرطان استفاده می‌شود، را کاهش می‌دهد.

در سال 2007، فعالیت ضدسرطانی اسانس روغنی مریم گلی را در شرایط آزمایشگاهی روی سلول‌های سرطانی بررسی کردند. نتایج نشان داد که آلفا-هومولن و ترانس-کاروفیلن استخراج‌شده از اسانس روغنی مریم گلی، رشد سلول‌های سرطانی را مهار می‌کنند.

ضد التهاب :

در سال 2010، خاصیت ضددرد و ضدالتهاب عصاره‌های آبی و الکلی (بوتانولی) برگ‌های مریم گلی در مدل‌های حیوانی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر دو عصاره دارای اثرات ضددرد و ضدالتهاب هستند و برای تسکین درد ناشی از التهاب مفیدند، تأیید کننده استفاده سنتی از این گیاه برای تسکین درد.

بر اساس مطالعه‌ای در سال 2012، اسانس روغنی از بخش‌های هوایی خشک شده مریم گلی نیز خاصیت ضدالتهابی دارد. همچنین گزارش شده است که بین عصاره‌های مختلف مریم گلی، عصاره کلروفرمی بیشترین اثر ضدالتهابی را دارد، در حالی که عصاره متانولی و اسانس روغنی عملکرد کمتری نشان می‌دهند. به نظر می‌رسد که فلاونوئیدها و ترپن‌ها عامل اصلی این خاصیت‌های ضدالتهابی و ضددرد گیاه هستند. مانول، کارنوسول و اورسولیک اسید از ترپن‌ها یا ترپنوئیدهای ضدالتهابی هستند و خاصیت ضدالتهابی اورسولیک اسید دو برابر قوی‌تر از ایندومتاسین (یک داروی ضدالتهاب قوی) است.

مواد موثره و ارزش تغذیه ای مریم گلی :

دمنوش مریم‌گلی حاوی ویتامین C، ترکیبات فنولی مانند فلاونوئیدها و فلاوانول‌ها، و مواد معدنی از قبیل پتاسیم، سدیم، منیزیم، کلسیم و آهن است.

خرید دمنوش مریم گلی

بیشتر بدانید :

آژانس نظارتی مکمل‌های دارویی آلمان (کمیسیون E) استفاده از مریم‌گلی را برای کاهش اشتها، التهاب دهان و حلق، تعریق بیش از حد و علائم سوء هاضمه تأیید کرده است. ایتالیایی‌ها مریم‌گلی را “حافظ سلامتی” می‌دانند و بسیاری از افراد در این کشور برگ این گیاه را با نان و کره می‌خورند و این شیوه را بهترین و سالم‌ترین روش مصرف آن می‌دانند.

حد مجاز مصرف :

میانگین دوز خوراکی روزانه 4 تا 6 گرم از برگ گیاه است.

همچنین، براساس یک مطالعه، مصرف 3 تا 6 فنجان دمنوش برگ مریم گلی در روز (1.5 گرم در 150 میلی لیتر آب) ایمن است.

بهترین زمان مصرف :

1 تا 2 ساعت قبل یا بعد از غذا.

عوارض جانبی و واکنش های حساسیت زا :

• مصرف خوراکی:

مصرف خوراکی مریم‌گلی در مقادیری که به طور معمول در غذا استفاده می‌شود، احتمالاً ایمن است. اما، در مقادیر دارویی تا 4 ماه ایمن به نظر می‌رسد، در صورتی که مصرف بیش از این مقدار یا برای مدت طولانی صورت گیرد، احتمالاً ناایمن است. برخی انواع مریم‌گلی حاوی توژن هستند که می‌تواند باعث تشنج و آسیب به کبد و سیستم عصبی شود. میزان توژن با توجه به گونه مریم‌گلی، زمان برداشت، شرایط رشد و عوامل دیگر متغیر است.

• مصرف موضعی:

مصرف موضعی مریم‌گلی روی پوست تا یک هفته، به نظر می‌رسد ایمن باشد.

• استنشاق:

استنشاق اسانس روغنی مریم‌گلی برای رایحه درمانی به نظر می‌رسد ایمن باشد.

• بارداری و شیردهی:

مصرف مریم‌گلی در دوران بارداری به دلیل احتمال وجود توژن، احتمالاً ناایمن است. توژن می‌تواند منجر به سقط جنین شود. در صورت شیردهی نیز باید از مصرف آن پرهیز کرد زیرا ممکن است میزان شیر مادر را کاهش دهد.

• دیابت:

مصرف مریم‌گلی ممکن است سطح قند خون افراد مبتلا به دیابت را کاهش دهد. بنابراین، افراد مبتلا به دیابت که این گیاه را مصرف می‌کنند، باید به علائم قند خون پایین (هایپوگلایسمی) توجه کرده و قند خون خود را کنترل کنند.

• شرایط حساس به هورمون:

مصرف مریم‌گلی برای افرادی که شرایط حساسیت‌زا نسبت به هورمون دارند، توصیه نمی‌شود. این گیاه ممکن است اثری مشابه استروژن (هورمون جنسی زنانه) داشته باشد.

• فشار خون پایین:

مصرف مریم‌گلی توسط افراد مبتلا به فشارخون پایین، ممکن است باعث افت فشار خون شود. بنابراین، حتماً فشار خونتان را کنترل کنید.

• سابقه تشنج یا صرع:

مریم‌گلی ممکن است حاوی مقدار زیادی توژن باشد که می‌تواند باعث شروع تشنج شود. بنابراین، اگر مبتلا به اختلال تشنج هستید، از مصرف بیش از حد مریم‌گلی خودداری کنید.

• جراحی:

مریم‌گلی ممکن است بر سطح قند خون اثر بگذارد و با کنترل قند خون در حین جراحی و بعد از آن تداخل داشته باشد. بنابراین، حداقل 2 هفته قبل از عمل جراحی، مصرف مریم‌گلی را متوقف کنید.

• واکنش‌های حساسیت زا:

هر فرد ممکن است نسبت به گیاهان و ادویه‌های خاصی حساسیت داشته باشد که این حساسیت باید توسط خود فرد و پزشک تشخیص داده شود. عوارض ناشی از آلرژی پس از شناسایی گیاه حساسیت‌زا و قطع مصرف آن برطرف می‌شود.

تداخل دارویی :

داروهای ضد دیابت:

مریم‌گلی ممکن است قند خون را کاهش دهد، همانطور که داروهای دیابت نیز برای کاهش قند خون استفاده می‌شوند. بنابراین، مصرف همزمان مریم‌گلی و داروهای دیابت ممکن است باعث افت شدید قند خون شود. قند خون خود را در فواصل نزدیک کنترل کنید و ممکن است نیاز به تغییر دوز داروهای دیابت داشته باشید. به عنوان مثال، برخی از داروهای دیابت شامل گلیمپراید (آماریل)، گلیبوراید (دیابتا، گلینازPresTab، میکروناز)، انسولین، پیوگلیتازون (اکتوز)، روزیگلیتازون (آواندیا)، کلرپروپامید (دیابینیز)، گلیپیزاید (گلوکُترول) و تولبوتامید (اریناز) هستند.

داروهای ضد تشنج:

مریم‌گلی ممکن است بر ترکیبات شیمیایی مغز اثر بگذارد، همانطور که داروهای ضدتشنج نیز بر این ترکیبات تأثیر می‌گذارند. بنابراین، مصرف همزمان مریم‌گلی و داروهای ضدتشنج ممکن است اثربخشی این داروها را کاهش دهد. برخی از داروهای ضدتشنج عبارتند از فنوباربیتال، پریمیدون (مایزولین)، والپروئیک اسید (دپاکین)، گاباپنتین (نورونتین)، کاربامازپین (تگرتول) و فنی‌توئین (دیلانتین).

داروهای آرامبخش:

مریم‌گلی ممکن است باعث خواب‌آلودگی و گیجی شود، همانطور که داروهای آرامبخش نیز باعث خواب‌آلودگی می‌شوند. بنابراین، مصرف همزمان مریم‌گلی و داروهای آرامبخش ممکن است بسیار خواب‌آور باشد. برخی از داروهای آرامبخش عبارتند از کلونازپام (کلونوپین)، لورازپام (آتیوان)، فنوباربیتال (دوناتال)، زولپیدم (آمبین) و دیازپام (والیوم).

داروی آنتی کولینرژیک:

مریم‌گلی ممکن است سطح برخی از ترکیبات شیمیایی بدن که در مغز، قلب و غیره فعالیت می‌کنند را افزایش دهد، همانطور که داروهای آنتی کولینرژی

کاربرد در طب قدیم  :

• مریم‌گلی یکی از قدیمی‌ترین گیاهان دارویی است. در طب سنتی، از آن به عنوان دارو برای درمان تب، روماتیسم، تعریق (مانند تعریق شبانه)، ناتوانی جنسی، برونشیت‌های مزمن، بیماری‌های روانی و عصبی (مانند لرزش، افسردگی و سرگیجه) استفاده می‌کنند.
• از مریم‌گلی، معمولاً به شکل چای یا دمنوش، برای توقف جریان شیر مادر، دیسمنوره (قاعدگی دردناک)، اسهال، ورم معده، گلو درد، گزش حشرات و … استفاده می‌کنند. براساس گزارش‌ها، از مریم‌گلی در درمان سرطان‌ها نیز استفاده می‌شود.
• در طب سنتی ایرانی، برگ‌های مریم‌گلی بهبوددهنده هضم غذا، ضدنفخ، ضداسپاسم، آرام‌بخش، مسکن، نیروزا، ادرارآور و همچنین، مفید برای اختلالات عملکردی دستگاه گوارش هستند.